Ontmoeten en doen

Welkom ILONJA!

Hoe kom je bij De KrachtFabriek?

In 2002 ben ik in Houten komen wonen. Ik had er alleen sport en het contact met mijn buren, mijn werk was elders. Ik zocht een manier om andere mensen te leren kennen.
In september 2012 ben ik vanuit de WW mijn eigen sociale onderneming gestart: Uitwerking. Eind oktober 2012 had ik mijn eerste cliënt. Ik was vaak alleen aan het werk, nog heel onzeker en had niet veel inkomsten. Ik had wel vertrouwen: het komt goed waar ik mee bezig ben.

In 2013 las ik een oproep in ‘t Groentje waarin Karin en Wout zochten naar een plek waar mensen bij elkaar konden komen. Ik dacht dat er wellicht mogelijkheden waren op De Meerpaal waar overdag veel ruimte leegstaat. Dus ik zocht contact met hen. Hoewel Karin en Wout inmiddels al voorzien waren van een plek, raakten we wel in gesprek met elkaar. En hun ideeën pasten heel goed bij mij. Ik ben niet zo van de regels, meer van het ontmoeten en doen. Toen Karin en Wout spraken over ‘ontmoeten, elkaar inspireren en aan de slag gaan’ wilde ik direct meedoen. Voorheen werkte ik altijd in organisaties waar altijd eerst plannen geschreven moesten worden en eindeloos overleg erover. Daar was ik wel klaar mee.

In november 2013 werd een avond georganiseerd waar zo’n 70 mensen op af kwamen. De KrachtFabriek loopt synchroon met mijn eigen bedrijf. De manier van denken was al in mij aanwezig. Vroeger werd ik altijd afgeremd door regels, DKF wakkerde het ‘doen’ aan.

Wat vind je hier?

Vertrouwen, gelijkwaardigheid, gespitst op mensen die iets extra’s nodig hebben. Zorgen voor wie onzeker is, in verbinding brengen, hen een warm bad bieden.

In het kennismakingsgesprek had ik al meteen een klik met Karin. De KrachtFabriek is een plek voor mensen die hun talenten willen inzetten, willen bijdragen. Eigen verantwoordelijkheid daarin nemen is ook een proces. Sommige mensen hebben tijd nodig om op eigen tempo te kunnen groeien in De KrachtFabriek en het gedachtegoed. Voel je je op bezoek of ben je een van ons? Sommigen hebben er ondersteuning bij nodig en daar vonden Karin en ik elkaar in.

Bij Sportcomplex De Meerpaal verzorgde ik met mijn cliënten de schoonmaak. Mijn bedrijf groeide en er kwamen ook cliënten met andere talenten en interesses dan schoonmaken. Op De KrachtFabriek was hulp nodig in de computerwerkplaats. Mede omdat computerman Richard open stond voor hulp kwam Uitwerking naar De KrachtFabriek. Ik wil mijn onderneming graag delen met anderen en heb hier ook nieuwe collega’s gevonden.

Ik kan enorm genieten van wat mensen hier aan het doen zijn. De KrachtFabriek is voor iedereen, ik geniet van hoe mensen zich ontwikkelen en groeien en daardoor uit hun sociale isolement komen. Daar wil ik mij voor inzetten.

Waar loop je tegenaan?

Dat vind ik een lastige. Ik zie niet zo snel iets als een probleem. Realiteit is wel dat ik moet letten op mijn eigen energieverdeling: ik ben meer een doener dan een denker. Ik loop wel eens tegen mijn impulsiviteit aan, moet soms heel bewust leren ‘niks’ doen. Mijn kinderen zeggen dan: “Doe eens even rustig”. Vroeger hielden we thuis wel eens een ‘niemand-er-in, niemand-er-uit’-dag. Ik analyseer, denk en praat heel snel. Nadeel daarvan is dat ik er wel eens wat uit flap en even later denk: “Oeps, dat had ik anders moeten zeggen.” 

Wat zou je willen?

Ik heb een droom. Als de kinderen later groot zijn, alles verkopen en een vervoermiddel kopen. Samen met Ronald reizen, op de bonnefooi. Ronald geeft mij rust.

Ik voel mij steeds meer ondernemer. Er borrelt iets in mij om nieuwe verbindingen te leggen, andere projecten: verbindingen tussen WMO, WIL, Recyclefabriek, Uitwerking en andere ondernemers, het borrelt om vaste vorm aan te nemen. Het gaat verder dan alleen Uitwerking.

Wat ik zou willen, is mezelf tijd geven om te sporten, meer bewegen. Vroeger heb ik een teamsport gedaan. “Ik moet bewegen”, zegt mijn lijf.

(Interview: Peer; redactie: Olga)