Allemaal inspirators met ieder zijn of haar eigen verhaal.
Vier vaste vragen, vier uiteenlopende antwoorden.
Welkom MIKE!
Hoe kom je bij De KrachtFabriek?
Eigenlijk kwam De KrachtFabriek bij mij, want ik werkte in 2013 als beheerder voor VHEC (van Houten&co) op de locatie waar De KrachtFabriek is begonnen. Ik werd enthousiast van de frisse ideeën van Wout, Karin en Menno en andere inspirators van het eerste uur.
De waarden van gelijkwaardigheid en eigen regie spraken mij aan, net als het geloof dat het anders kon dan de toen geldende society 2.0 principes. De gehanteerde society 3.0 waarden spraken mij veel meer aan: niet individueel maar samen, niet winst gedreven maar waarde gedreven, niet welvaart maar welzijn.*) De combinatie met de manier waarop dit werd gepresenteerd bleef hangen in mijn hoofd.
Wat ook bleef hangen in mijn hoofd was het uitgebreide kennismakingsgesprek, geen vragenlijst, maar een dialoog. Iets wat toen en nu weer de standaard is voor nieuwe inspirators. Wat is het fijn om gehoord te worden, je verhaal te kunnen en mogen doen en gezien te worden om wie je bent. WOW, dat was de tweede eyeopener voor mij.
Wat vind je hier?
Ik vind hier een veilige bedding om te kunnen ontdekken, met hulp van andere inspirators, wie ik werkelijk ben. Dat is voor mij nog steeds het meest waardevolle binnen De KrachtFabriek. Ik ben als mens nooit af, ik leer iedere dag en op ieder moment. Dit ben ik stapje voor stapje gaan ontdekken. Heel voorzichtig, want van binnen ben ik kwetsbaar en weet ik niet wat er nog verborgen zit.
Nu ik meer mezelf heb leren kennen, kan ik ook meer van waarde zijn voor anderen, althans dat probeer ik te zijn. Deze balans van halen en brengen of vragen en dragen is ook de kurk waar De KrachtFabriek op drijft.
Waar loop je tegenaan?
Alhoewel iedereen van De KrachtFabriek mij onwijs veel inzicht gebracht heeft, loop ik nog steeds geregeld tegen mijzelf aan. Ik heb gelukkig wel geleerd wie ik ben en wat ik kan, maar het omgaan met mijn eigen tekortkoming of beter gezegd het accepteren hiervan is nog steeds lastig. Het moeten presteren zou er nog wel een keer af mogen. Meer kunnen genieten van al het moois wat er al is, dat zou ik mijzelf ook wel gunnen.
Wat zou je willen?
Ik zou nog meer dan nu willen gaan leven naar mijn innerlijke gevoel. Niet bang zijn voor wat er nog gaat komen, maar dit met open armen kunnen ontvangen.
*) Toelichting society waarden
(Interview: Peer en Johan)